Περαστικά συναισθήματα
Μάθημα γιόγκα: «Κοιτάξτε τα συναισθήματά σας. Παρατηρήστε τα. Μην τα κρίνετε, μην τα αξιολογείτε. Συνειδητοποιείστε τι αισθάνεστε κι έπειτα αφήστε το να περάσει. Επικεντρωθείτε στο σώμα σας».
…
Συνεδρία με τον ψυ: «Η ύπαρξη διπλών συναισθημάτων αποδεικνύει την αναποφασιστικότητα του ατόμου να τοποθετηθεί ειλικρινά και με θάρρος απέναντι στα πράγματα. Το άτομο μονώνει τα πραγματικά του συναισθήματα επειδή φοβάται να τα αντιμετωπίσει. Το σώμα συμπάσχει κι έτσι εκδηλώνονται τα διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα».
…
Ορισμός της συναισθηματικής ωριμότητας: «Συναισθηματική ωριμότητα διαθέτει το άτομο που μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματά του, διαθέτει αυτοεπίγνωση, αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων, είναι ικανό στην εξεύρεση προσωπικών κινήτρων και διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις σχέσεις του».
…
Ατάκα φίλης ποιήτριας: «Ένα είναι το νόημα της ζωής: το σεξ. Τα υπόλοιπα έπονται. Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που υπάρχει παντού, με όλους, κάθε στιγμή. Όχι μόνο με έναν, σε συγκεκριμένο πλαίσιο και χρονική στιγμή. Τα συναισθήματα δεν θα έπρεπε να φυλακίζονται, μας αφορούν πάντα και παντού, με όλους τους ανθρώπους που συναντάμε».
…
Υπότιτλος αγαπημένου περιοδικού: «Εργοτάξιο εξαιρετικών αισθημάτων».
…
Συναισθηματικώς ακατάλληλο: «Δεν τα φτιάχνω ποτέ με παντρεμένους. Ακόμα και σε μια τέτοια σχέση, ενδέχεται κάποια στιγμή ο άλλος να θελήσει μια κάποια συναισθηματική αποκλειστικότητα. Έχει αυτό το δικαίωμα».
…
Απόσπασμα κριτικής για την Μαρία Πολυδούρη: «Κι αν στους περισσότερους της νεορομαντικής σχολής το βιωματικό στοιχείο – τόσο κυριαρχικό σε όλους τους – ήταν μια πρώτη ύλη που περνούσε από διαδοχικές διαφοροποιήσεις, ώσπου να φτάσει στο ποίημα, γι’ αυτήν η έκφραση σήμαινε κατ’ ευθείαν μεταγραφή των γεγονότων του συναισθηματικού της κόσμου στην ποιητική γλώσσα της εποχής, με όλες τις εξιδανικεύσεις, τις ωραιοποιήσεις και τις υπερβολές, που της υπαγόρευε η ρομαντική της φύση κι η ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος. Η Πολυδούρη κινείται ολόκληρη στην περιοχή του συναισθήματος και των συναισθηματικών καταστάσεων, συνήθως γύρω απ’ τα δύο βασικά μοτίβα του έρωτα και του θανάτου, διατηρώντας έναν ιδιαίτερα προσωπικό τόνο».
…
Συναισθηματική νάρκωση: «Πριν μπω στο αεροπλάνο χτύπησα διπλό ηρεμιστικό και κατά την πτήση τσάκισα κι ένα μπουκαλάκι Νάουσα Μπουτάρης. Όταν έκανε αναταράξεις καταλάβαινα τα πάντα αλλά δεν αισθανόμουν τίποτα. Άλλες φορές άγγιζα τα όρια του εμφράγματος από τον τρόμο. Τώρα, συναίσθημα μηδέν».
…
Τίτλος φανταστικού δοκιμίου: «Ασεβείς πόθοι για όσους δεν έχουν κανένα συναίσθημα να προσφέρουν».
…
Ερώτηση σε chat : «Πιστεύετε πως μια γυναίκα ωριμάζει σεξουαλικά μετά τα 30; Έχω παρατηρήσει ότι οι μεγαλύτερες νιώθουν ότι ξέρουν τι θέλουν, έχουν συναισθηματική ωριμότητα, είναι πιο απελευθερωμένες σεξουαλικά και δέχονται να δοκιμάσουν νέα πράγματα, ενώ συνήθως δεν έχουν κολλήματα (πχ κλείσε τα φώτα γιατί έχω πάρει μερικά κιλά) σε αντίθεση με τις μικρότερες 20-25 που έχουν αρκέτα κολλήματα και ταμπού πάνω στο θέμα».
…
Συναισθηματική αναπηρία: « Σε θέλω πολύ μα δεν μπορώ να κάνω κάτι μαζί σου γιατί, παρόλη τη συναισθηματική ταύτιση, τι θα πει ο κόσμος;».
…
Συζήτηση με 28χρονο μπάρμαν: «Δεν πιστεύω στην αγάπη. Είναι ένα συναίσθημα που δεν με αφορά. Πιστεύω στο ρίσκο. Το παίρνεις το ρίσκο; Τότε βλέπεις τι αξίζει και τι όχι».
…
Ο Καβάφης για τον Δαρείο: «Καταλαμβάνοντας την εξουσία, ο Δαρείος ένιωσε στιγμιαία συναισθήματα υπεροψίας και μέθης, εντούτοις αμέσως εννόησε τη ματαιότητα και το εφήμερο των μεγαλείων».
…
Συναίσθημα της στιγμής: Τι θες; Με θες;
…
Posted on 26 Νοεμβρίου, 2008, in Χωρίς κατηγορία and tagged Μίλα της!. Bookmark the permalink. 15 Σχόλια.
« ʺPour un peuple, la restriction de l’activité sexuelle s’accompagne très généralement d’un accroissement de l’anxiété de vivre et de l’angoisse de la mort, ce qui perturbe l’aptitude de l’individu à jouir et sa préparation à affronter la mort pour quelque but que ce soit.ʺ
L’érotique solaire selon Michel Onfray
« Jouir et faire jouir, sans faire de mal, ni à toi, ni à personne, voilà le fondement de toute morale. » Chamfort
http://savatier.blog.lemonde.fr/2008/11/12/lerotique-solaire-selon-michel-onfray/
«The relationship between eroticism and poetry is such that it can be said, without affectation, that the former is poetry of the body and the latter an erotism of the language. They are in complementary opposition. Language – sound that carries meanings, a material trace that denotes nonmaterial things- is able to give a name to what is most fleeting and evanescent: sensation. Nor is erotism animal sexuality; it is ceremony, representation. Imagination turns sex into ceremony and rite, language into rhythm and metaphor. The poetic image is an embrace of opposite realities, and rhythm a copulation of sounds; poetry eroticizes language and the world, because its operation is erotic to begin with.»
The Double Flame: Love and Eroticism Octavio Paz
http://www.amazon.com/Double-Flame-Love-Eroticism/dp/0156003651
@h poiitria
Magic!
Σε ευχαριστώ!
Όταν κάνεις κάτι τέτοια
νομιζω ότι έπεσες από άλλο πλανητη
(βασικά, από εκεινον που έχω πέσει κι εγώ
αισθάνομαι μια απίστευτη ταυτιση μαζι σου)! 🙂
Θα ψηφισω ιδιαιτέρως υπερ της φιλης της ποιήτριας
και του 28 χρονου μπαρμαν
και θα πω ότι αυτο το ψηφιδωτό σου ήταν ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει τελευταια γενικότερα
-και ναι, διαβάζω πολλα μωρο μου! 🙂
Και άσχετο, τι φοβερο κλιπακι έχει το τραγούδι -το έχω ακουσει άπειρες φορές, μα δεν το ειχα δει ποτέ! Μετά από αυτό πάνω να φτιάξω επιτόπου ένα δικο μου βιντεοκλιπ σε ppt!!!
@Ινδιάννα
Δεν ξέρεις τι μεγάλη ικανοποίηση νιώθω όταν ΕΣΥ ειδικά μου κάνεις τέτοι σχόλια. Έχεις ένα τόσο σπάνιο δυναμικό και μια ικανότητα να βλέπεις πέρα από τα πράγματα που κυριολεκτικά με εντυπωσιάζει -πόσο μάλλον όταν διακρίνεις έννοιες και πλευρές των λέξεών μου που πραγματικά νομίζω μερικές φορές πως είναι μια αυτιστική περιγραφή του εαυτού μου και μόνο. Όταν λοιπόν μου μιλάς έτσι, παύω να νιώθω ολομόναχη και άκρως προβληματική και απλώς… απογειώνομαι (στο υπερπέραν, baby, στο σπίτι μας!) 🙂
Σε ευχαριστώ ως το πιο λαμπερό αστέρι του σύμπαντος (το δικό σου).
ΠιΕς
Ναι, το βιντεάκι ούτε κι εγώ το ήξερα, και με εντυπωσίασε. Κυκλοφορεί κι άλλο του ίδιου άσματος, επίσης αξιοσημείωτο.
Υπέροχο αυτό το ποστ Θεώρημα!!!
Υπεροχο πραγματικά! Κ το τραγούδι που μου φαίνεται ότι έχω αιώνες να το ακούσω….
Μου άρεσε πολύ η ατάκα της φίλης ποιήτριας
κ πριν διαβάσω αυτό «Συναισθηματική νάρκωση: «Πριν μπω στο αεροπλάνο χτύπησα διπλό ηρεμιστικό και κατά την πτήση τσάκισα κι ένα μπουκαλάκι Νάουσα Μπουτάρης. Όταν έκανε αναταράξεις καταλάβαινα τα πάντα αλλά δεν αισθανόμουν τίποτα. Άλλες φορές άγγιζα τα όρια του εμφράγματος από τον τρόμο. Τώρα, συναίσθημα μηδέν».»
… σκεφτόμουν πόσο ευκολα πια το παραπάνω το έχω καταφέρει χωρίς να πίνω, κ να μου φαίνονται κάπως εξωγήινοι οι άνθρωποι που είναι ευαίσθητοι κ το δείχνουν
μάλλον δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές
@ell
Σίγουρα ελλ μου, κι αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι ανομοιότητες. Σου προσφέρουν άπειρο υλικό για εξερεύνηση.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια! Πολύ πολύ! 🙂
πολύ ωραίο ποστ.
και με την κατάλληλη κατάλητηξη, τη μόνη στην πραγματικότητα που μας ενδιαφέρει «τί θες; με θες;»
Χμ. Επιβεβαιώνεις αυτό που υπαινιχθήκαμε με το ένα μάτι κλειστό, λίγες μέρες πριν, στον Κήπο της Τρελής: μια μέρα θα κάνουμε ένα πάρτι όπου θα είναι καλεσμένοι όλοι όσοι μας ενδιαφέρουν και όλα τα ερωτήματα θα έχουν μεγαλειώδεις απαντήσεις και, όχι μόνο, αλλά, η πραγματικότητα θα προσαρμοστεί σε εμάς, η μαλάκω! (Και για όσους αμφιβάλλουν: Ναι, έχει ξανασυμβεί. Πλειστάκις. Απλώς, κάπως το έχουμε καθυστερήσει, γιατί της δίνουμε ευκαιρίες.)
Εγω κρατάω τον ορισμό της συναισθηματικής αν-ωριμότητας. Μόλις αυτοπροδιορίστηκα.thx theorema
Super τα χθεσινά σκετα ποιηματάκια της Lydia
@το βυτίο
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι αφάνταστα που σταθήκατε στην κατάληξη. Και για μένα ήταν το κυριώτερο σημείο του κειμένου. Στην τελική, ίσως το μόνο που σημαίνει κάτι.
@Psychofag
Για να δούμε τι αντοχές θα έχουμε… Κρατάει χρόνια αυτή η παράνοια, λέτε να οδηγήσει κάπου τελικά?
@Treble
Καλέ μου Τρεμπλ, ήμουν σίγουρη πως θα έβρισκες κάτι από τον εαυτό σου στον ορισμό αυτό. Ακόμα κι από την ανάποδη. Ευτυχώς, μάλλον, τον βρήκες από την ανάποδη. Υπάρχει ελπίς.
Όσο για τη Λύντια, αχ, ζήλεια………………………..
Κι όμως κάποτε σιγοτραγουδούσα … πόσο μ αρέσει ν ακούω τους ανθρώπους, να ανεβαίνουν με το ασανσέρ και να μιλάνε ρουμάνικα…. Πόσο μεγάλωσα πια? αχ Λένα… κάποτε έπινα κιόλας (αναφορά στο άρθρο της Lifo). Σταματάω εδώ καλημέρα σας
Καλημέρα σας, Μαρία.
Συμμερίζομαι απολύτως τους προβληματισμούς σας. Ξέρετε πόσα έκανα και πλέον δεν κάνω (εφ’όλης της ύλης)? Δεν είστε μόνη στη διαδρομή. Γεμάτα τα πεζοδρόμια.
χα χα πολύ μου άρεσε αυτό με τα πεζοδρόμια.
Τα σέβη μου στον κούκλο.
Φιλιά, μικρή!