Βασίσου πάνω μου

«Είχα να την δω τρεις μήνες. Την είδα σε μια φωτογραφία και μου φάνηκε πως μεγάλωσε κατά πέντε χρόνια!» -«Είναι η φάση της απόλυτης κατάρρευσης λίγο πριν την ολοκληρωτική αναγέννηση.» -«Έτσι γίνεται πάντα;» -«Ναι, έτσι…».

 «Αν μισήσεις κάτι αφού το έχεις πρώτα αγαπήσει θα το μισήσεις πολύ περισσότερο απ’ ό, τι θα το μισούσες αν δεν το είχες αγαπήσει προηγουμένως». Θεώρημα Νο 35, «Η Ηθική», Σπινόζα.

Η Μ. μου έστειλε ένα μέηλ όπου έγραφε: «Έχω μόνο έξι λέξεις να σου πω: Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ». Έξι λέξεις, είπε. Και όχι δύο λέξεις, επί τρεις φορές. Συχνά οι διάφορες οπτικές των πραγμάτων μοιάζουν με χώρα θαυμάτων. Μερικές φορές το όνομά μου είναι Αλίκη.

Κάποτε το όνομά μου ήταν Ελλονόρα. Ήταν η εποχή που έγραφα λευκά νυχτερινά γράμματα με μαύρο μελάνι και τα σφράγιζα με κόκκινο βουλοκέρι και καφετί σπάγκο πριν τα στολίσω με γραμματόσημα και τα στείλω στο καλό.

«Δες τα γεγονότα και τις σκέψεις σου όπως είναι. Αντιμετώπισέ τα ως πραγματικές καταστάσεις και τοποθετήσου σαφώς απέναντί τους». Είναι άραγε καλό να ανιχνεύουμε τις αυταπάτες μας, να τις ξεγυμνώνουμε από κάθε μαγική παραμυθία και να στεκόμαστε μπροστά τους με θάρρος και ειλικρίνεια; Πού θα οδηγήσει τόση πολιτική ορθότητα;

Κι έπειτα, πώς να ζήσω χωρίς τις αγαπημένες μου αυταπάτες, σ’ έναν κόσμο ενήλικων και σοβαρών ανθρώπων που δεν έχει χώρο για παραμύθια; Πώς να αντέξω τόση μοναξιά; Από πού θα αντλώ οξυγόνο; Παραείναι σκληρά αυτά για μένα, dakter.

Θα προτιμήσω ένα Ferrero Rocher. Μου αρέσει πολύ να με κακομαθαίνουν. Ειδικά αν η κακή αυτή εκπαίδευση περιέχει και αμύγδαλο. Viva la mala educacion.

«Σταμάτα να καπνίζεις. Φοβάμαι μην πάθεις τίποτα! Κάθε μέρα το σκέφτομαι…» -Last night I dreamed that somebody loves me…

«Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω από τη Γη ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς πάνω της», «Μαρία Νεφέλη», Οδ. Ελύτης. -Μήπως μπορώ απλώς να πετάω γύρω της, ακολουθώντας την τροχιά της;…

Χόρχε Μπούκαϊ. Η νέα μου χάρτινη ανακάλυψη που μου κρατάει τρυφερά το χέρι εδώ και λίγο καιρό. Μαζί κάνουμε υπέροχες βόλτες στον κόσμο μέσα από ιστορίες και παραμύθια που εξηγούν τα πώς και τα γιατί χωρίς να περιπλέκουν τα πράγματα και χωρίς επιπλέον απαιτήσεις. Βασίζομαι πάνω του.

«Σηκωθήκανε τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι!», είπε η κεφαλή -«Χωρίς εμάς θα ήσουν απλώς ένα κρανίο-έκθεμα, και κοιτώντας σε ο κόσμος απλώς θ’ αναρωτιώταν: Να ζει κανείς ή να μη ζει;… Πίστεψέ μας, είναι προτιμότερο να τρέχεις παρά να συλλογίζεσαι την κούρσα», απάντησαν τα πόδια και άρχισαν να χοροπηδούν με κέφι στο πλακόστρωτο, αψηφώντας κάθε κίνδυνο, κάνοντας τρίπλες και πιρουέττες μέσα στη βροχή.

(Joshua: Animals will save the world)