Κλειστό λόγω βίας

Έβλεπα σκηνές από το Moulin Rouge  ακούγοντας το κομμάτι της Ροξάνης στο Youtube. Σκέφτηκα πως το ταγκό είναι ο συγκλονιστικότερος χορός που επινόησαν ποτέ οι άνθρωποι///Συλλογίζομαι την επικείμενη Αθήνα και νιώθω την αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι///-Μ’ αγαπάς; -Όχι! -Καθόλου; -Ελαχιστότατα!...///Βαριέμαι να έρχομαι στη δουλειά κάθε μέρα. Αγανακτώ. Είναι δυνατόν να συνεχιστεί έτσι αυτή η κατάσταση; Κάθε μα κάθε μέρα της ζωής μου;…///Ποτέ δεν κατάφερα να καταλάβω τους ανθρώπους που θεωρούν ότι το σεξ κινεί τον κόσμο. Ο κόσμος κινείται από τα αισθήματα. Ειδικά ο κινηματογραφικός///Ξηλώσανε τα πλακόστρωτα στο Κολωνάκι, και πού θα κάνει βόλτες τώρα η Μαστροκώστα, ο Ασλάνης κι η Νταρίλη;… Τίποτα δεν υπολογίζουν πια αυτοί οι ταραξίες…///Πενθούν και τα Εξάρχεια, και νιώθω κάπως άστεγη///Αγανακτώ///Η Χιονάτη μου είπε πως τα τελευταία χρόνια δεν έχει αλλάξει τίποτα πάνω μου. Παραμένω το ίδιο προβληματικό άτομο που όλοι γνωρίζουμε χωρίς ούτε ένα μικρό βηματάκι προόδου. Κομφορμισμός///Εξακολουθώ να αποζητώ μορφές εξουσίας στη ζωή μου. Για να με προστατεύουν από τους φανταστικούς κινδύνους που ανέκαθεν διέτρεχα///Οι αυτοκαταστροφικές μου τάσεις καλά κρατούν επίσης, ευχαριστώ. Εκεί όλα καλά;///Οι τρεις προηγούμενες φράσεις περιγράφουν την κατάσταση μοναξιάς στην οποία περιέρχεται ένας άνθρωπος που δεν κατάφερε να απογαλακτιστεί σωστά///Ο φαύλος κύκλος είναι το αγαπημένο μου γεωμετρικό σχήμα///Χτες το βράδυ, για πρώτη φορά, ο μικρός μου κύκνος με έσπρωξε από κοντά του με το που τον αγκάλιασα μέσα στον ύπνο του. Μεγαλώνει και καταλαβαίνει πως πρέπει να απογαλακτιστεί σωστά, για να γλιτώσουμε μετά τις κρίσεις μοναξιάς και εξάρτησης///Βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω///Η άσπονδη εχθρός μου η Αϋπνία με επισκέπτεται καθημερινά πια. Την ποτίζω μεταλλικό νερό και κουβεντιάζουμε πολιτισμένα με σβηστό φως///Νιώθω πρόχειρα. Γενικώς///Μήπως μπορώ να λάβω αποκλειστικά και μόνο βιβλία για χριστουγεννιάτικα δώρα φέτος;///Ονειρεύτηκα έναν άνθρωπο χωρίς άκρα, με τετράγωνο σώμα σαν του Μπομπ Σφουγγαράκη, ο οποίος ήταν πρόθυμος να αναλάβει όλες τις ευθύνες για τα κακώς κείμενα  αυτού του κόσμου και έδειχνε αξιοθαύμαστο θάρρος μπροστά σε τηλεφωνικές απειλές///Η Χιονάτη μου κρατούσε νοερά το χέρι χτες, την ώρα που πνιγόταν στα γνωστά παιδικά της αδιέξοδα. Σκέφτομαι πως αυτό το κορίτσι δεν θα μεγαλώσει ποτέ, κι έτσι εξακολουθώ να διατηρώ ελπίδες///Σήμερα η Α. μου μίλησε για το καινούριο αγαπημένο της χρώμα: κόκκινο της εμμηνόπαυσης///Τα χαράματα η Α. μεταμορφώθηκε σε αυτοσχέδια μηχανή για μασάζ, μπήκε στην πρίζα κι άρχισε να ηλεκτρίζει ανακουφιστικά την πλάτη μου. Βρισκόμασταν στο γραφείο και γύρω μας επικρατούσε πηχτό σκοτάδι. Ο χώρος φωτιζόταν πού και πού από το γαλάζιο φώς του υπολογιστή που αναβόσβηνε αυθαίρετα///Απεξάρτηση θα έπρεπε να κάνουν και οι αισθηματομανείς///Μερικά συναισθήματα αντικαθιστούν τις τοξίνες και δρουν το ίδιο καταστροφικά για τον ανθρώπινο οργανισμό///Σκέφτομαι να κόψω το κάπνισμα αλλά δεν θέλω να σταματήσω να καπνίζω. Αν το βάφτιζα αλλιώς, θα αρκούσε ως άλλοθι;///Το επόμενο πρωί όλα πήραν το δρόμο τους, και σύμφωνα με το κεντρικό ρολόι της ημέρας κατέληξαν στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή. Έκτοτε δεν έχω νέα, μα δεν ανησυχώ…///Δεν είναι μαγικές οι φωνές των ανθρώπων; Δεν είναι ό, τι πιο υπέροχο τους χάρισε η φύση;///Βράδιασε. Ώρα για παραμύθια. Πάμε.