30 λόγοι που αγαπώ την Αθήνα

 

1. Οι δρόμοι των Εξαρχείων (όλοι οι δρόμοι) γύρω από την πλατεία. Μοιάζουν με σελίδες καλλιτεχνικού βιβλίου που κάθε τόσο αλλάζει υλικό και εικονογράφηση.

2. Η ζεστή σοκολάτα στο Ποδήλατο και τα αμέτρητα Μάρλμπορο που τη συνοδεύουν.

3. Η λεωφόρος Αλεξάνδρας στις πέντε τα χαράματα, λίγο πριν καταλήξουμε στο Αυτόφωρο.

4. Οι παράδρομοι της Ερμού, με τα ωραία μαγαζιά και τα ζιγκ ζαγκ στα στενά πεζοδρόμια.

5. Οι ωραίες φάτσες και οι μουσικές του ΠΟΠ και των γύρω ευαγών ιδρυμάτων και οι μεζέδες του Galaxy.

6. Οι βιτρίνες των βιβλιοπωλείων και η μυρωδιά των βιβλίων που δεν θα αγοράσω ποτέ.

7. Οι θησαυροί μέσα στις σακούλες Πρωτοπορία, Πολιτεία, Ιανός και Παπασωτηρίου που μου κόβουν τα χέρια καθώς κατεβαίνω τη Σόλωνος.

8. Τα πρόσωπα των φίλων μου όταν είμαστε ομαδικώς εν εξάλλω.

9. Το κίτρινο χρώμα των τρόλεϊ που κατά τόπους είναι σκεπασμένο από συμπαγές καυσαέριο.

10. Η ανάμνηση της οδού Νεόφρονος.

11. Τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και οι πάγκοι με τα κάστανα που ευωδιάζουν.

12. Το Πολυτεχνείο που πάντα τρέχει.

13. Η τυρόπιτα έμενταλ στου Γρηγόρη, ειδικά μετά από μια εξαίσια κραιπάλη, ή η πίτα γύρος στο Μοναστηράκι.

14. Τα μπαλκόνια με τις γλάστρες, με τα απλωμένα ρούχα, με τους αμέριμνους καπνιστές, με τη μούρη μιας γάτας.

15. Ο αττικός ουρανός. Μέρα νύχτα. Ακόμα κι όταν δεν φαίνεται.

16. Οι ταμπέλες των μαγαζιών που φιλοτέχνησαν πραγματικοί ζωγράφοι.

17. Τα μάτια των πλανόδιων Πακιστανών που πουλάνε λούτρινα και μούφες Πράντα πάνω στην κουβέρτα.

18. Η Μπλε Πολυκατοικία.

19. Η ταχύτητα των παράλληλων διαδρομών που χαράζουν οι άνθρωποι τυχαία.

20. Το «συγνώμη» που λέει κάποιος όταν με σκουντάει στο δρόμο. Στα ελληνικά.

21. Τα μεγάφωνα στους δρόμους που παίζουν κάλαντα. Κλασσικές αξίες.

22. Ο Μάτεσις στον Ιανό.

23. Το καινούριο Lif0 σε κάποια στάση λεωφορείου.

24. Τα άγνωστα ονόματα στα κουδούνια των πολυκατοικιών.

25. Οι βόλτες στου Φιλοπάππου όταν μυρίζει βροχή και τα πλακόστρωτα που πατάω.

26. Τα πεζούλια που φέρουν ίχνη από ξενύχτια.

27. Η θέα από το Λυκαβηττό και το αίσθημα αιωνιότητας που προσφέρει.

28. Η Ακρόπολη τη νύχτα, έτσι όπως φαίνεται από τον περιφερειακό Υμηττού όταν φεύγω για το αεροδρόμιο.

29. Το καφέ Πόλις με τα τρελά σάντουιτς και τις πίτες στο μαρμάρινο πλατύσκαλο.

30. Οι δυνατότητες που έχω ακόμα κι αν δεν τις κάνω τίποτα.

(Μικρή μου Αθήνα, είσαι η πόλη που μου μοιάζει…)