Ευγενείς διάλογοι/Τα όρια της ταπείνωσης
Πού είναι το τέρμα της ταπείνωσης και του εξευτελισμού ενός ανθρώπου; Πότε καταλαβαίνει κάποιος ότι έφτασε στο έσχατο σημείο του;///Δεν έχουν τέρμα αυτά. Όσο ζει ο άνθρωπος τόσο σπρώχνει τα όρια λίγο πάρα πέρα, όλο και πιο κει, λίγο ακόμα///Υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται έτσι///Επειδή υπάρχουν και κάποιοι που δεν είναι δειλοί. Αυτοί όμως είναι τόσο λίγοι που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα των πολλών///Θα μπορούσα να μισήσω από ζήλεια έναν δειλό. Επειδή δεν προκαλεί τη μοίρα του///Δεν υπάρχει μοίρα. Δειλία υπάρχει όμως. Οι δειλοί δεν είναι ποτέ αξιοζήλευτοι///Οι δειλοί είναι αξιοζήλευτοι γιατί μέσα τους δεν ζει το σκουλήκι που ροκανίζει τους τολμηρούς///Ηττοπαθής άποψη. Στάση συμβιβασμένου ανθρώπου. Η ηρεμία δεν πρέπει να συγχέεται με την παραίτηση///Η αισθηματολογία με αηδιάζει. Προτιμώ τη χειμερία νάρκη///Η νωθρότητα σκοτώνει. Ποτέ δεν βγήκε κάτι καλό από απόψεις σαν αυτήν///Η νωθρότητα είναι η εκκόλαψη μιας αλλαγής///Όταν είναι περιστασιακή. Όταν είναι απλώς το προηγούμενο στάδιο της δράσης. Αλλιώς είναι απλός αγωγός για τη διευκόλυνση της ταπείνωσης και του εξευτελισμού///Η δράση προϋποθέτει σιγουριά///Η σιγουριά είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς. Δεν κερδίζεται τζάμπα///Κουραστικά όλα αυτά. Ειδικά αν δεν σιγοκαίει πίσω τους μια ελπίδα///Το σοβαρό πρέπει να διαχωρίζεται από το ανάξιο. Όταν γίνει αυτό όλα γίνονται απλούστερα///Γίνεται η παραίτηση ελπίδα;///Γίνεται///Όλα γίνονται;///Όλα. Ειδικά όσα θεωρούνται απίθανα. Αυτά είναι τα πιο πιθανά///Ευχαριστώ///Τα σέβη μου.
Posted on 18 Δεκεμβρίου, 2009, in 1 and tagged Κλειδαρότρυπα. Bookmark the permalink. 15 Σχόλια.
Thethreewishes's Weblog 
Στον πάτο του πηγαδιού βρίσκει κανείς ψήγματα του εαυτού του.
Στα έσχατα της ταπείνωσης συναντά αυτογνωσία.
Διαχωρίζεται στ’ αλήθεια το σοβαρό από το ανάξιο, ή το ένα αποτελεί μέρος του άλλου;
Πολύ καλό!
Για υατό νιώθω νωθρός εδώ και μερικούς μήνες;
Να περιμένω μεγάλη αλλαγή γιατρέ μου; 🙂
οι δειλοι δεν ειναι ποτε αξιοζηλευτοι γιατι μεσα τους ζουν αλλα σκουληκια. ετσι μου εχουν πει εγω δεν ξερω ;ρ
@ deadend mind:
Που το ξεθάψατε αυτό το άβαταρ;;;
@ spy
δεν το ξέθαψα εγώ, μόνο του δε λέει να θαφτεί το βλαμμένο! στα wordpress είμαι καταδικασμένη να κάθομαι αέναα σε ένα παγκάκι παρέα μ’ ένα σκύλο
Δεν καταλαβαίνω τι σκώληξ σε βασανίζει
εδώ και λίγο καιρό.
Ποιός σε πειράζει , ποιός σε έβλαψε;;
Το θέμα σου θα διερευνηθεί από την επιτροπή
ψυχολόγων της ΕΕ.
Ολα θα πάνε καλά. Ειδικώς εάν μεταβείς στην αγαπημένη σου πρωτεύουσα με την ευκαιρίαν των αγίων ημερών.
Βοήθειά σου.
Το σκουλήκι που δεν ζει μέσα στους δειλούς είναι που πάει μπροστά τους τολμηρούς…
Καλύτερα λοιπόν να ζω μεσ’ στα σκουλήκια. 😉
Καληνύχτα!…
Μεταξύ δειλού και τολμηρού υπάρχει ο άτολμος.
Ο δειλός από συνήθεια μπορεί καν να μην σκεφτεί το θέμα που απαιτεί τόλμη. Ο άτολμος θα το σκεφτεί και θα το απορρίψει σε αντίθεση με τον τολμηρό που θα το αποπειραθεί.
Στα σκληρά Χριστουγεννιάτικα.
Τα σέβη μου.
εξαιρετικό manual
έχει και πρακτικές εφαρμογές ? ή απλά υπάρχει για να βελτιώνεται στην πορεία ?
@Time
Να και μια φορά που οι απόψεις μας συμπίπτουν!
@Riski
Νομίζω πως διαχωρίζεται. Αυτός ο διαχωρισμός μπορεί να μας ωθήσει να επιδιώξουμε κάποια πράγματα αψηφώντας κάποια άλλα. Αλλιώς όλα θα παραήταν δύσκολα και συγκεχυμένα, κι εμείς θα βρισκόμασταν περικυκλωμένοι από κυκεώνες στόχων που δεν θα πραγματοποιούνταν ποτέ.
@Spy
Βεβαίως, παιδί μου. Τα καλύτερα έρχονται, πόσες φορές να σου το πω?…
Αν ακολουθείς τις συμβουλές μου μέχρι και το Λόττο θα σου κάτσει, πόσο μάλλον ένας καλύτερος εαυτός ! 🙂
@deadend_mind
Ναι, γι’ αυτό τσακώνονται οι δύο που κάνουν το διάλογο. Καλά σας έχουν πει, νομίζω 😉
Και το άβαταρ έξοχο!
@ambassador
Με κακομαθαίνετε (με τέτοιες συμβουλές) 🙂
Δώστε σήμα περικαλώ, να αντιληφθώ περί ποίου πρόκειται.
@Adis
Τα φοβάμαι τα γαμημένα τα σκουλίκια. Ούτως ή άλλως θα προτιμούσα να ζω χωρίς! Άλλο τρόπο δεν έχουμε?…
@Μάνος
Το θέμα είναι να συμβαίνει κάτι , τελικά. Κάτι να κινείται, κάτι να προχωρά. Με την δειλία και την ατολμία νομίζω πως δε βγαίνει καημός. Ακούστε με, γνωρίζω για τι μιλάω 😉
@Κ.Κ.Μοίρης
Φυσικά και έχει, αλλά δεν πιστεύω να περιμένετε να σας τα πω όλα εδώ, δημοσίως…
(Καλό θα ήταν να βελτιώνεται. Μερικά πράγματα δεν έχουν εναλλακτική, τραβάνε μπροστά με το έτσι θέλω).
Καλημέρες με χιόνια!
<>
Αυτό μπορείς να το γράψεις σε τρακτ και να το μοιράσεις κάτω απ’ όλες τις πόρτες παιδί μου;
γιατιί κάτι λάθος έχουμε καταλάβει οι ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ;
Δεν ξέρω γιατί δεν αναρτήθηκε το εντός εισαγωγικών που έγραψα. Πάντως η φράση που πρέπει να μοιραστεί με τρακτ είναι:
»Η σιγουρια είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειας .Δεν κερδίζεται τζάμπα.»
@utopiacl
Αχ, καλή μου, νομίζεις θα έφτανε ένα φέιγ βολάν για να αλλάξει αυτός ο κόσμος?…
( και πρώτα απ΄ όλους εγώ η δασκάλα, που διδάσκω μα νόμο δεν κρατώ πολλές φορές) 🙂
Εγώ πάλι, πιστεύω ότι όλα είναι θέμα σωστού timing. Υπάρχει κάποια στιγμή στη ζωή, που ο δειλός γίνεται τολμηρός και το αντίθετο. Και το λέω εγώ η ταπεινή και φτωχή στο πνεύμα, γιατί κάποια στιγμή το βίωσα (και σοκαρίστηκα) και κατά καιρούς συνεχίζω να το βιώνω (πλέον δεν σοκάρομαι… «το’χω»!). Ο άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να γνωρίζει τα όριά του. Είναι στη φύση του να τα ξεπερνάει, ανάλογα τις περιστάσεις.
«… ως τον ουρανό, τον ήλιο, το φεγγάρι και τ’αστέρια. Για πάντα και παντού»