I can see you burning with desire for a kiss

Ένα κορίτσι με κόκκινα μαλλιά βαμμένα στο Λονδίνο, με electropop και synthpop τσουλούφια να πετάνε εδώ κι εκεί κι ένα αγόρι με όμορφα δάχτυλα κάνουν βόλτα στα κανάλια ψάχνοντας ανδρόγυνα ονόματα που να γράφονται λάθος///Και ως γνωστόν, όποιος ψάχνει βρίσκει///Η Elly Jackson και ο Ben Langmaid ένωσαν δύο σωστές λέξεις και βαφτίστηκαν με ένα λάθος όνομα επειδή «ηχούσε καλύτερο στα αγγλικά, κι ας προερχόταν από δύο αταίριαστες μεταξύ τους γαλλικές λέξεις»///Στο ομώνυμο άλμπουμ τους σκαρώνουν γελαστά παιχνίδια και ρυθμικά χορευτικά τραγουδώντας έρωτες, απάτες, ευχές και απορίες///«Είμαι καλή ψεύτρα αλλά δεν ξέρω να επινοώ πράγματα», λέει η Elly και με κάνει να κολλάω αθεράπευτα μαζί της///Όσα τραγουδάει με τα ροζ γυαλιστερά χειλάκια της μπροστά στο μικρόφωνο είναι κομματάκια από το πολύχρωμο παζλ της ζωής τους εκεί έξω, πέρα για πέρα αληθινό///Κι αυτό είναι αποκάλυψη///Ανελέητο μπητ που σε καλεί επιτακτικά να κλωτσήσεις το σκαμπό και να συρθείς σαν αφηνιασμένο φιδάκι στην πίστα όσες Don Julio κι αν κυλάνε στο νοθευμένο αίμα σου, σκανταλιάρικα ρεφρέν που σου γαργαλάνε τη μασχάλη και τον ουρανίσκο σαν γλωσσίτσες, στιχάκια που ξεσκονίζουν πειραχτικά τη στάχτη από το πέτο σου, ανυπέρβλητα στροβιλίσματα γύρω από τον all of a sudden υπέροχο εαυτό σου///Αυτοί είναι οι στόχοι και τα όνειρα της φωνακλούς αγγλίδας και του νευριασμένου φίλου της που θέλουν να μας σηκώσουν όλους από το πάτωμα και να μας εκτοξεύσουν σαν τρελλές πυγολαμπίδες δίπλα στη ντισκομπάλα της νύχτας χωρίς αντιρρήσεις///Αστείες φιγούρες, παιδικές γκριμάτσες και ενήλικα υπονοούμενα παρελαύνουν περήφανα εντός κι εκτός διάβασης καθώς ανάβει κόκκινο και το φρένο γλιστράει σαν κλεφτό φιλί πάνω στα tracks/// Μια τρελλή περιπέτεια για να έχουμε κάτι να διηγηθούμε στους φίλους μας, ένας γαλάζιος ουρανός πάνω από ένα καταπράσινο λιβάδι, μια έρημος φτιαγμένη από κινούμενη άμμο, ένα άδειο δωμάτιο που μέσα χωράει μόνο δύο γυμνούς ανθρώπους -ας υπογράψουμε επιτέλους μια μυστική συμφωνία με το διάβολο κι ας τα δούμε όλα κόκκινα μαζί τους///Έστω για λίγο, αν δεν γίνεται για πολύ///Χωράμε κι εμείς στο ηλεκτρικό τρενάκι τους, όπως κι η άνοιξη που πλησιάζει. Όσο πιο στριμωχτά τόσο καλύτερα///Με απίστευτα φωνητικά κεντίδια και μελωδικές φούρλες εντός κι εκτός ορίων, οι La Roux μας προτείνουν ένα 80λεπτο οργασμικής παρεκτροπής και ευτυχισμένης απογείωσης. Τα αφήνεις κάτι τέτοια;///Ηλεκτρικά σολαρίσματα πάνω σε τηλεπαθητικά κουμπάκια και λαρυγγικές ταπετσαρίες μιας ιδανικής μουσικής επένδυσης της μέρας και της νύχτας ξεπηδάνε σαν μαγικά τζίνια μέσα από το κόκκινο λυχνάρι της Polydor Records που επιτέλους αποφάσισε να μας κάνει λίγο καλό///Σπεύσατε, ωφελεί σοβαρά την υγεία///Τα σέβη μου.

(Louder, John, louder!!!)