Death by a chocolate master
Και τώρα κοιτάζουμε αυτό, διαβάζουμε και όσα έπονται, και αφηνόμαστε τρυφερά, σαν το γλυκό του κειμένου, να μας βυθίσουν το μαχαίρι στην καρδιά.
Κατόπιν, για το οριστικό τελείωμα, περνάμε και μια στρώση σοκολάτα ως εξής:
Posted on 3 Φεβρουαρίου, 2012, in Χωρίς κατηγορία and tagged Με το στόμα και τα μάτια. Bookmark the permalink. 17 Σχόλια.
Thethreewishes's Weblog 
Λοιπόν, μου στήσατε παγίδα κι έπεσα με τα μούτρα. Καλά εσείς, φανήκατε διακριτική αλλά ο Σελιτσάνος;;; Είχατε έτοιμες αναρτήσεις, πείτε το!
Σε σας δεν θα κάναμε ΠΟΤΕ κάτι τέτοιο. Ειδικά σε σας, και το ξέρετε.
Το έγραψε, το είδα, έπαθα πλάκα και το λέω.
Με αυτό τον τρόπο. Με ένα ποστ, tribute to Him.
Έτσι έχουν τα πράγματα.
Το ποστ αυτό στήθηκε μερικά λεπτά αφότου είδα το δικό του.
Δεν το ήξερε καν.
Μπορεί να το δει τώρα ή αύριο, ή όποτε ξαναμπεί… 🙂
Δεν είμαι κυνική, λιγάκι ψύχραιμη προσπαθώ να είμαι, αλλά το χάνω στα σημεία, ντάκτερ μου.
Πείτε, σας βρήκε στην καρδιά;
Ετοιμάζετε ποστ θάνατος από σοκολάτα;…
Πείτε μου ναι κι έλιωσα… Σαν υγείας 🙂
Όχι απλά έγραψα άμεσα (είδατε αντίδραση;;), άνοιξα και τα σχόλια ύστερα δεν ξέρω κι εγώ από πόσο καιρό.
http://probatiopenne.blogspot.com/2012/02/blog-post_04.html
Όχι μόνο είδα, αλλά με στείλατε κι αδιάβαστη…
Πω….
http://probatiopenne.blogspot.com/2012/02/blog-post_04.html
Sexy…
Ότι πιάσεις στα χέρια σου σκοτώνει ή είναι η ιδέα μου;
Είναι η ιδέα σας.
Δεν το έπιασα εγώ στα χέρια μου.
Ο Σελιτσάνος το έπιασε και του άλλαξε τα πρέκια.
Εγώ απλή αναμετάδοση έκανα, η επιρρεπής.
Τα παράπονά σας σε αυτόν.
Μασουλάω μια ΙΟΝ γάλακτος κι από μπλογκ σε μπλογκ κοντεύω να την τελειώσω.
Αχ, με σκανδαλίζετε πρωινιάτικο, εξωτικό μου πουλάκι!
Και ξέρετε πού ζω έ;…
ΞΕΡΕΤΕ 😉
Ο πειρασμός έχει καταντήσει καθημερινή υπόθεση…
διακρίνω μια κολασμένη σοκολατένια συνομωσία!!! καλημέρες 🙂
Κι όμως, κάτι τέτοιες κολασμένες συναντήσεις προκύπτουν μόνο τυχαία 😉
Να δεις την ταινία που λέγαμε, μικρη 😉
Και να μου πεις εντυπώσεις…
Γλυκός θάνατος! Τα σέβη μου στον κο Σελιτσάνο!!
Άσε, Ρενατίνι, άσε… 😉
Βασανιστήριο…
—
Καλημέρες θηριάκια 🙂
Τι έγινε ρε παιδιά;!Ένα κεκάκι σοκολάτας είπαμε να φτιάξουμε και βρέθηκα αρχηγός παγκόσμιας συνωμοσίας!
Μάνο,όχι δεν υπάρχει παγίδα.Απλώς η βόρεια φίλη μας-δεν τη λέω Βαλκυρία,πιο πολύ σε Jeanne d’ arc φέρνει-δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη σοκολάτα.Αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω…
Madame,αν τό ‘ξερα θά ‘φτιαχνα και παγωτό καϊμάκι να συντρίψω την ψυχραιμία σας.
Monsieur, έχω αρχίσει κα βλέπω οράματα, κανονικά!
Τριγύρω φλόγες και στη μέση καταραμένα γλυκά που στάζουν σοκολατένια δάκρυα.
Πώς να αντσταθώ η πτωχή; Είμαι και ψυχοπονιάρα. Τα βλέπω να λιώνουν και λιώνω μαζί τους…
Αυτή η έσχατη απειλή νομίζω πως έκανε όντως την ψυχραιμία μου να τρίξει κάπως… Ξέρετε, σαν τζάμι που μέσα κάνει ζέστη, έξω έχει παγωνιά ε, και δεν αντέχει, κάποια στιγμή αρχίζει και ραγίζει…
Αχ, τι κακός κόσμος κυκλοφορεί γύρω μας… Τι κυνισμός, τι σκληρότης…
(αλήθεια ξέρετε να φτιάχνετε παγωτό καϊμάκι; θεέ μου, πρέπει να κόψω το βλόγιννννννννν…..)
Ένα παγωτό καϊμάκι στο Θήτα παρακαλώ!
άντε μάλε…