Το τσεκούρι

Bibliotheque_n

1. Χτες τη νύχτα, γύρω στις τρεις παρά, δεν είχα ύπνο. Πήγα και βρήκα το Γιώργο που ήταν κι αυτός ξύπνιος και με μετέφερε σε μια σκηνή όπου ήταν μεσημέρι. Αρχίσαμε να κάνουμε αεροπλανάκι κατεβαίνοντας την πλευρά ενός λόφου που κατέληγε σε μια λίμνη. Απόρησα με την ελαφρότητα των σωμάτων μας. Παρόλο που τρέχαμε ήταν σαν να πετάμε. Μετά ανακαλύψαμε μια συναυλία του Νίκου Παπάζογλου, στην οποία μπήκαμε συνεχίζοντας το αεροπλανάκι. Ήταν ωραία, μόνο που ο Νίκος έλεγε όλα τα τραγούδια μισά. Μετά φύγαμε από την εικόνα που έκανε μεσημέρι και γυρίσαμε σπίτι, όπου άρχισα να τρώω κάτι πίτσες που είχε ψωνίσει η Βού στα παιδιά τους για βραδυνό.

crewdson

2. Σε όλο το παιχνίδι ο Γιώργος μου τραγουδούσε ένα παιδικό τραγουδάκι που κατέληγε σε έναν αταίριαστο στίχο: «είμαστε οι Διχασμένοι Αυτόνομοι Τραγουδιστές».

H_poli_paizei

3. Κατά τις τρεις και, αφού τελείωσε η βόλτα, με θέρισε η πείνα. Σκέφτηκα να σηκωθώ και να πάω να φάω μακαρόνια με κιμά. Για αντιπερισπασμό με έβαλα να σκεφτώ πώς φτιάχνεται ο κιμάς βήμα προς βήμα κι έτσι δεν σηκώθηκα. Ο αυτοεκβιασμός είναι πολύ μεγάλο πράγμα.

Inez van Lamsweerde and Vinoodh Matadin

4. Έκανα ένα τυπογραφικό. Αντί για βήμα έγραψα βλήμα. Το διόρθωσα με βαριά καρδιά.

Nobuyoshi_Araki_light_cables_25

5. Ένα καλοκαίρι, Αύγουστος μάλλον, βρισκόμουν στο σπίτι των γονιών μου. Εκείνοι ήταν στην αυλή και συζητούσαν με κάτι θείους μου. Ήταν η εποχή που δεν είχαν χτυπήσει ακόμα οι συμφορές και όλα ήταν ωραία. Μια ξαφνική ημικρανία με έκανε να διπλωθώ στα δύο. Η μάνα μου έλεγε πως ήταν μάτι και μου έκανε βουντού. Εγώ είχα μεταμορφωθεί σε Τζακ Νίκολσον με το τσεκούρι, μέχρι που στο τέλος το τσεκούρι προσγειώθηκε στο κεφάλι μου και έγινα ο τσακισμένος Τσακ. Τίποτα καλύτερο για τις ημικρανίες από έναν βαθύ, κενό ύπνο.

hand_on_shoulder_n

6. Βρίσκω πως οι φωτογραφίες του Araki είναι ό, τι πιο εκλεπτυσμένο υπάρχει στο χώρο της ερωτικής φωτογραφίας παγκοσμίως. Κορίτσια με σκοινιά, αγόρια εν στύσει, αγοροκόριτσα εν εξάρσει. Λουλούδια.

Araki

7. Το τέλος του κόσμου θα έρθει όταν θα αρχίσει να μετατοπίζεται η Αυστραλία στο χάρτη. Εκείνη την ώρα θα βρίσκομαι σε ένα ζαχαροπλαστείο και θα ψωνίζω αμυγδαλωτά. Η πωλήτρια θα μου λέει πόσο συμπαθητική με βρίσκει ενώ κάτω από τα πόδια μας θα έχουν ήδη αρχίσει να κυλάνε τα νερά του Ινδικού ωκεανού.

Theleis..

8. «Έχω ξεμείνει από φαντασιώσεις», είπε η κοπέλα στην τσατσά κι εκείνη βάλθηκε να την συνετίσει. «Υπάρχει κάτι πιο διεγερτικό από το να πηδιέσαι σε μπουρδέλο;», την ρώτησε αυστηρά και της έριξε μια ξυλιά στον κώλο.

Niose.

9. Η Μπλανς Επιφανί χαμογέλασε από εκεί που τις παρακολουθούσε. Παρθένος και γυμνή, ως συνήθως, πηδιόταν με έναν πύραυλο βανίλια-σοκολάτα. «Είναι αυτό που λέμε λιώσε«, σκέφτηκε μουρμουρίζοντας μια μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Nobuyoshi_Araki_Doll

10. Τι νόημα έχουν όλα αυτά κανείς δεν ξέρει. 

 

About Theorema

Είμαι η Άντζελα Ανακόντα aka @FearOfFireflies

Posted on 1 Φεβρουαρίου, 2013, in Χωρίς κατηγορία. Bookmark the permalink. 19 Σχόλια.

  1. ναι σε όλα. αντί όμως για Χατζηδάκι άκουγα Plaid όσο ο πύραυλος προσέγγιζε τον στόχο

  2. Αυτά τα παραληρήματα, τα τόσο οικεία συνάμα…με ξαποστέλνουν στο σύμπαν…;)

  3. Εμένα το τέλος του κόσμου θα με βρει στη Νέα Ζηλανδία σε συναυλία των Jean-Paul Sartre Experience.

  4. Κράτα τον Araki – πέτα την υπό στοιχ. ‘3’ φωτογραφία (φρίκη: ας έβαζες μια δική σου καλύτερα) – έχουμε πρόβλημα: στο είπα;

    • Ευχαριστώ για το τρομερό κομπλιμάν, καλή μου Οβις… Βρίσκω όμως πως η κοπέλα της φωτό είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση…

      Κι αν έχουμε πρόβλημα τι έγινε; Σαββατοκύριακο έρχεται, θα το λύσουμε!

  5. Απλα υπεροχο, το δανειζομαι και το ανεβασω και στο δικο μου μπλογκ !!!!!

  6. όταν με τσεκούρι ξεφλουδίζουμε μπανάνες απολαμβάνουμε λουκουμάδες γλυκύτερους και από μέλι! 🙂

  7. Μου επιτρέπετε ένα κυνικό-τεχνοκρατικό σχόλιο;(Και να μην μου επιτρέπετε εγώ θα το κάνω.)
    Αυτό με τις συνεχείς αναφορές σε βρώσιμα είδη και στην ειδεχθή πράξη του τρώγειν τοποθετεί χρονικά τα όνειρα στην τελευταία περίοδο.(Άκου πύραυλος βανίλια σοκολάτα!Χάθηκε ένας patriot;)

  8. Xμ.., για τα αμυγδαλωτά δεν ξέρω. Θα προτιμούσα μικρές πραλίνες ή εκείνους τους αφράτους μπεζέδες, τους γεμιστούς με κρέμα που δεν μπορείς να φας χωρίς να πασαλείψεις στόμα και χέρια και μαλλιά αν τύχει και φυσάει.

    ω, ναι. κανείς δεν ξέρει. ευτυχώς. 🙂

  9. Τους ρουφιάνους και τις κότες δεν τους γράφουνε με κεφαλαία ούτε οι μπάτσοι. Μικρά όπως όλου του συναφιού σου.

  10. Δε ξέρω.Ήταν ανάγκη να γράψει κάτι τόσο όμορφο ο Silentcrossing;Αποσύρομαι απ τη κουβέντα κυρά.Χις ντα μαν!

  1. Παράθεμα: Μοτοκούζι « Silentcrossing's Blog

Αφήστε απάντηση στον/στην Theorema Ακύρωση απάντησης